Grup terapisi, bir veya birden fazla terapistin ayni anda birden fazla kisiyle çalismasini içeren bir psikoterapi seklidir.
Biyopsikososyal bir varlik olan insanlar küçük yada büyük gruplar halinde yasayarak birbirleriyle etkilesimlerde bulunurlar. Insan yasami boyunca iliskide bulundugu diger insanlarla bir toplumsal ag olusturur. Dogdugu andan itibaren insan bu dinamik yapi içinde yerini alir ve büyür. Küçük yada büyük gruplar içinde yasamini sürdüren birey diger grup üyeleriyle sürekli bir etkilesim içerisindedir. Psikopatolojiler bu etkilesim düzeyindeki uyum bozucu sorunlardan kaynaklanmaktadir. Grup terapileri de bu etkilesim düzeyinde bireyi degerlendirme imkani olusturmaktadir.
Grup terapisinde olusturulan grup, içinde yasadigimiz toplumun bir minyatürü gibidir. Bireyin kendisini ve digerlerini daha iyi anlama, tanima, degistirme ve gelistirme firsati sunar. Grup 3-20 kisiden olusan bir mikrokosmozdur. Bireyin sorun olan yasantilarini bu kosmoz içinde tekrar gündeme getirir. Simdi ve buraya tasir. ''Ikinci kez yasanan her gerçek birinciden kurtulustur.''
Grup terapileri belirli hasta gruplarindan yasanti ve egitim gruplarina, kendine yardim gruplarina kadar çok genis yelpazededir.
Grup terapileri arasinda psikodramatik grup terapisinin ayricalikli bir konumu vardir. Diger grup terapisi tekniklerine ilave olarak spontanite, yaraticilik ve eylemi kullanir.
Bir veya birçok farkli ekolde kuramsal donanimlari olan grup yöneticileri bireysel psikoterapiden daha farkli teknikler kullanarak grup üyeleri arasindaki dinamikleri ve etkilesimleri uyarir ve yapici degisimleri hedeflerler. Terapistler ve grup üyeleri birbirlerinin tepkilerini dogal sekilleriyle gözlemleyebilmektedir. Grup psikoterapilerinde grup üyeleri sadece yöneticilerden degil, diger üyelerden de geri bildirim alirlar. Böylece çok kanalli bir yardimlasma agi kurulmus olur. Terapistler üyelerin farkindaliklarini arttirmayi hedeflerken, onlarin zarar görmesine neden olabilecek etkilesimlerini önlerler.
